Strzępotek ruczajnik
Literatura:
"Motyle dzienne" M.Sielezniew, I. Dziekańska, s.286
"Motyle dzienne Polski" J. Buszko, J. Masłowski, wyd.II, s.193
"Atlas motyli", J. Twardowski, K. Twardowska, s.95
"Motyle dzienne Polski. Atlas bionomii", A. Warecki, nr 133
Internet:
Wikipedia
lepidoptera.eu
Insektarium
baza.biomap.pl
Świat Makro
Popularny mieszkaniec łąk, czyli - jak zwą go nasi zachodni sąsiedzi - mały ptaszek łąkowy (niem. Kleines Wiesenvögelchen). Faktycznie: jest niewielki, lata nisko nad trawami, do tego odpoczywa ze złożonymi skrzydłami. Co ciekawe, lubi wygrzewać się ustawiając skrzydła pod kątem 90° w stosunku do położenia Słońca. Trudno powiedzieć, że jest szokująco piękny - jego urodę ratuje pomarańczowobeżowy spód przednich skrzydeł i urocze, czarne oczko. O, właśnie: spód drugiej pary jego skrzydeł jest niemal zupełnie pozbawiony „oczek”, charakterystycznych nie tylko dla pozostałych strzępotków, ale w ogóle dla całej podrodziny oczennic (Satyrinae).
Literatura wspomina, że to modelowy gatunek w badaniach etologicznych. Samce grupują się w lekach i walczą o dominację, a świeżo wylęgłe samice podlatują do takich agregacji w poszukiwaniu partnera, krążąc wokół leku tzw. lotem Lolity. Samica zwykle kopuluje tylko raz w życiu - jest monogamiczna. Jaja składa wśród traw, często na suchych źdźbłach i liściach. ■
„Chodzenie, w wersji idealnej, jest stanem, w którym umysł, ciało i świat spotykają się z sobą, jak gdyby były trzema prowadzącymi rozmowę postaciami, trzema dźwiękami niespodziewanie łączącymi się w akord. Wędrowanie pozwala nam na osadzenie się we własnym ciele i w świecie bez konieczności zajmowania się nimi. Daje swobodę myślenia bez niebezpieczeństwa całkowitego pogrążenia się i zatracenia we własnych myślach.
(...) Wydaje się, że piesza wędrówka ułatwia również poruszanie się w czasie, umysł bowiem wędruje swobodnie między planami, wspomnieniami i obserwacjami.” - Rebecca Solnit, "Zew Włóczęgi. Opowieści wędrowne"